Sir Sebastian's Vakantieliefde...

Lieve hemel zeg, dat was even omschakelen deze week, hooggeëerd publiek. Na mijn recente mijmeringen over zomerse vakantieavonturen hakte de regen van de afgelopen dagen er flink in bij deze fijnbesnaarde jongeheer. Nauwelijks weer om het eens even lekker over lingerie te hebben, zou je misschien denken. Welnu, ik stel voor dat we dat juist wèl eventjes doen. Ik heb namelijk nog een kleine anekdote uit mijn helaas voorbijgevlogen vakantie voor jullie – eentje waar ik het zelf automatisch weer warm van krijg zelfs...

Zuurverdiende break

Zoals ik al vertelde voerde mijn zuurverdiende break mij naar de Franse zuidkust, in de buurt van Cannes aan de heerlijke Côte d’Azur. Daar aangekomen pakte ik als de wiedeweerga mijn handdoekje en zonnebrandcrème uit mijn koffertje, zodat ik direct naar het strand kon vertrekken. Heerlijk! Dertig graden, strakblauwe lucht, nog blauwere golfjes en alleen het geluid van de branding en de meeuwen die boven mijn hoofd cirkelden. Ik had al een plonsje gewaagd en was lekker aan het bijbruinen, terwijl ik lui en met een half oog door een exemplaar van de Marie Claire bladerde – dat klinkt zo lekker Frans vind ik altijd.

Ik voelde een diep gevoel van tevredenheid en ontspanning over me neerdalen en nam me voor om helemaal nergens meer heen te gaan voordat de zon onderging. Intens gelukkig als een puppy in mijn uppie werd mijn aandacht ineens getrokken door een beweging in mijn linker ooghoek. Eigenlijk was ik te lui om mijn hoofd opzij te draaien, maar uiteindelijk wist ik me toch een beetje om te rollen om een beter zicht te krijgen op het omringende strand.

Mademoiselle

Nog voordat ik goed en wel mijn nieuwe positie had ingenomen viel mijn oog op een tafereel dat me recht in mijn hondenhartje trof. Tussen de bakkende Françaises, jengelende kindertjes en bier slempende monsieurs ontwaarde ik een allerlieflijkste mademoiselle – ook een exemplaar van het verheven poedeltjesras, net zoals ik. Wat een bevallige verschijning! Ze trippelde sierlijk tussen de handdoeken door met een gangetje dat je alleen in Frankrijk vindt: wat een elegante dame! Mijn buikje zat plotseling vol vlinders. Ik werd overspoeld door een tintelende golf zomerse vakantieliefde. Die ogen! Dat neusje! Dat kwispelende staartje en – maar wacht eens eventjes. Mijn mond viel open toen ik ontdekte wat deze jonge bloem zo bijzonder maakte dat ze van een afstandje mijn blik had weten te vangen. Ze droeg lingerie! Oh la la! Ik had het niet meer, lieve mensjes – Sir Sebastian stond in vuur en vlam...

De stoute schoenen aan

Ik probeerde een nog beter zicht te krijgen door mezelf half op te richten. Daarbij stootte ik heel onhandig mijn fles zonnebrand om, die tegen het been van mijn buurvrouw aan viel en een onooglijke vlek op haar badlaken maakte. Ze schrok en sprong op, en in de consternatie waren ineens alle ogen op mij gericht: inclusief de reebruine kijkertjes van het object van mijn begeerte. Ik kreeg het nog een graadje warmer. Oogcontact! De wereld om ons heen leek heel even weg te vallen in het niets. Alleen zij en ik telden nog en de Middellandse Zee leek haar adem in te houden. Ik moest iets doen... Dit is je moment, Monsieur Sebastien, zei ik tegen mezelf, dus ik raapte al mijn moed bij elkaar en stapte stoer op haar af.

Ze zag me overeind komen en was uiteraard direct gecharmeerd door mijn stoere doch gevoelig verschijning. Mijn verzorgde looks en uitgelezen smaak speelden ongetwijfeld ook een rol. Ik besloot door te zetten en liep met een krul in mijn staart verder haar kant op. Er knetterde elektriciteit in de azuurblauwe lucht. Vonken vlogen over en weer tussen de koelboxen en parasols door. Dit was pure magie. L’amour gierde me door het lijf. Door het bonzen van mijn hart hoorde ik het ruisen van de branding niet meer en vergat ik alles om mee heen. Nog een paar pasjes. Ze glimlachte schalks naar me. Ze was geïnteresseerd! Yes! Sir Sebastian, jij oude schavuit, dit is een regelrechte voltreffer! Ik zette mijn meest innemende blik op en maakte me klaar voor de laatste tien stapjes voor ik haar in één vloeiende beweging de mijne zou maken.

Zandkastelen, luchtkastelen

In mijn allerbeste Frans stak ik van wal. “Bonjour, mademoiselle, ça va? Voules-vous, ehm, peut-être, eh, avec moi, euh... – Pats! Boem! Als een wolk voor de zomerzon schoof een inktzwarte schaduw over me heen. Ik voelde hoe een lompe hand me onzachtzinnig in mijn nekvel greep. Tegelijk zag ik hoe een grote, lelijke Fransoos in een fel gekleurde zwembroek mijn cherie bij haar lurven pakte en op brute wijze van mij vandaan trok. Nee! Wacht, mon amour! Ik wil alleen maar – met een woeste beweging werd ik door de brute hand in mijn nek aan de kant geslingerd, waardoor ik met een sierlijke boog in een net gebouwd zandkasteel plofte.

Toen ik proestend uit de ravage klauterde en het zand uit mijn ogen probeerde te knipperen werd ik me daar toch een potje uitgefoeterd zeg... Het is maar goed dat ik er weinig van verstond, want het rood aangelopen baasje van mijn prille vakantieliefde slingerde me werkelijk van alles naar het hoofd. Ik moest rennen voor mijn leven toen hij dreigend op me af stormde. Fit als ik ben liep ik hem er met gemak uit natuurlijk, dus toen hij het opgaf kon ik op veilige afstand achteromkijken om te zien wat er nou eigenlijk mis was gegaan.

Blunder

Vanachter een verlaten strandemmertje gluurde ik naar de dame in kwestie. Haar baasje was ook boos op haar, tenminste, zo leek het wel toen hij haar pardoes oppakte, haar uiterst elegante slipje nog eens stevig over haar achterste trok en haar zonder pardon in een grote picknickmand propte. Ze stonden op en vertrokken naar de parkeerplaats. Daar ging mijn kans op vakantieromantiek! Met tranen in mijn ogen keek ik haar na. Toen pas viel me op dat ze de aandacht trok van alle honden die ze onderweg passeerde. Erger nog: naar al die onbeschofte hondenmannen keek ze net zo uitnodigend terug als naar mij! Ineens begon me iets te dagen. Langzaam maar zeker maakte een gevoel van diepe gêne zich van mij meester...

Ingepakt

Laat ik het zo zeggen, lieve lezertjes: nu ik eraan terugdenk geloof ik dat ik een kleine inschattingsfout heb gemaakt over de charmante uitstraling van de Franse hondendames. Ik was zo verrukt om te zien dat in dat o-zo-elegante land zelfs de honden in lingerie gehuld zijn, dat ik een detail over het hoofd heb gezien. Ineens besefte ik dat ik wel vaker hondjes had gezien die zich in ondermode hadden gehuld, maar dan ging het meestal over een onooglijke ordinaire ouwedamesonderbroek, en vaak nog veel te groot ook. De reden dat het Franse baasje zo boos, agressief en beschermend optrad was net zo ordinair als overduidelijk: de dame in kwestie was gewoon loops, dus daarom moest hij de hondenheren met geweld op afstand houden! Wist ik veel dat ze dat in Frankrijk oplossen door hun hondjes in de meest smaakvolle lingerie in te pakken...

Met een vriendelijke kwispel en een licht gebroken hart, geheel de uwe,

Sir Sebastian l Uw Hondsbrutale modesnuffelaar